Allemaal voor de gek gehouden

Grapje! Ik ben al weer terug in Nederland!‘Huh wat, echt?’ Ja echt. Ik zal het uitleggen.
Omdat ik toch eerder naar huis ging wilde ik dan ook wel met mama haar verjaardag thuis zijn, dat is 22 april. Dus thuis gevraagd op welke data ze me van Schiphol konden ophalen tussen 10 en 20 april. Die data aan mijn vliegmaatschappij doorgegeven. Waren er geen vluchten beschikbaar tussen 26 maart en 24 april. 24 april zou wel heel kansloos zijn, heb je alsnog net niks dus besloten om op 26 maart terug te vliegen. Dat zouden dan maar 12 dagen Nieuw-Zeeland zijn maar alles is beter dan niks en NZ gaat naar mijn weten voorlopig nergens heen.
De laatste dagen in Cairns heb ik me dus ook vooral bezig gehouden met elke nacht wachten op een e-mail van de vliegmaatschappij of er al een betere datum beschikbaar was, het boeken van de beste vlucht naar Melbourne (vanaf daar moest ik naar Auckland vliegen), en het omboeken van mijn tour in NZ. Gelukkig is dat allemaal goed in elkaar gevallen, het omboeken kon gelukkig. Omdat ik van de meeste mensen had gehoord dat het zuider eiland mooier en gevarieerder was dan het noorder eiland, besloten om alleen die te doen. Dus ook meteen een vlucht geboekt vanaf Auckland naar Christchurch, daar zou de tour beginnen en vanaf daar vlieg ik ook terug naar Nederland.
En ja, het was nogal een heisa om dat voor mijn moeder geheim te houden haha. Wel alles met m’n vader doorgenomen, een mooi plannetje gesmeed samen. Daar over later meer 😉
Het laatste en misschien wel het beste deel van mijn reis is hieronder te lezen.

Ik had dus niet 3 maar 4 vluchten voor de boeg:
Cairns – Brisbane
Brisbane – Melbourne
Melbourne – Auckland
Auckland – Christchurch

Een klein drama maar het was niet anders. Het ticket die ik had geboekt moest ik namelijk helemaal volgen, ik kon niet zelf naar Christchurch vliegen, dan werd mijn vlucht naar huis geannuleerd.
En die vlucht was van Melbourne naar Auckland. Die overstap in Brisbane was gewoon kansloos, er waren geen directe vluchten. Verder alles goed gegaan. Ik zou een nacht op het vliegveld van Melbourne overnachten, mijn vlucht zou om 8u ’s ochtends vertrekken dus het zou geen zin hebben om de stad in te gaan om daar 2u te gaan slapen. Ik was gelukkig niet de enige, scheelt weer. Dus grote backpack op slot, hoofd op m’n kleine tas en slapen.
Maar koud dat t er was! Holy cow. Op een gegeven moment had ik een lange broek, skisokken, 4 lagen kleren aan en in een slaapzak maar het was niet te harden. Dus niet echt geslapen.

Vlucht nr 3 ging ook prima, ik had 3 stoelen voor mezelf dus de hele vlucht op een ontbijtpauze na geslapen. Het uitzicht vanuit het vliegtuig beloofde al heel wat, het zag er heel mooi uit. Op Auckland had ik 8 uur tot mijn volgende vlucht dus met de shuttle de stad in gegaan. Mijn backpack kon ik al inchecken dus die was ik al kwijt. Het was echt heerlijk weer, niet eens zo knetter koud. Wat te eten en drinken gescoord en in een hostel een bed voor de aankomende nacht gereserveerd, ik zou pas om 10u ’s avonds aankomen. Het hostel was een oude gevangenis en had goede recensies dus dat moest wel goed zijn. Thuis gemaild dat ik was aangekomen, het moest wel allemaal kloppen natuurlijk! Nog wat rondgelopen, volgens mij is Auckland best een leuke stad. Op tijd maar weer terug.
Op het vliegveld nog een beetje geslapen en toen het laatste vliegtuig ingestapt.
In Christchurch stond al een shuttle te wachten die me binnen een half uur naar mijn hostel bracht. Ik kon gelukkig nog naar binnen en de sleutel lag klaar bij de receptie, prima! Het was een 2-persoonskamer, er sliep een meisje onder me. Even met haar gekletst over wat er in Christchurch te doen was en toen lekker gaan slapen. Onder een warme deken deze keer, wel even wennen maar erg blij dat hij er was haha.

Hijskraan City
De volgende dag de stad in gegaan. Het was een aardig eindje lopen en best koud, 12 graden ofzo. Erg wennen om een lange broek, schoenen en een vest aan te hebben. In februari hebben ze hier de laatste aardbeving gehad, in december een heel grote. Ze zijn dus druk bezig met het opbouwen van de stad. Ik had een kaart meegenomen van het hostel, een rood omrand stuk van de stad was doorgekrast. Dat was dus serieus het deel van de stad waar je niet in kon, helemaal afgezet met hekken. Best een beetje een naar sfeertje hing daar, al die gebouwen vervallen, met graffiti op de ramen geverfd. Ook waren er op veel plekken bloemen, brieven en knuffels aan de hekken vast gebonden. Wel wilde ik deze stad al ‘Hijskraan City’ noemen, ze zijn echt overal te vinden om de stad zo snel mogelijk weer op te bouwen. Net naast het afgezette deel van de stad waren allemaal zeecontainers in winkels omgebouwd. Was wel heel gaaf om te zien, daar was het ook echt wel druk. Ze laten het er dus niet bij hangen ;). Via het park terug gelopen en eindelijk een supermarkt gevonden. Het is hier best wel een stuk goedkoper dan in Australië, dat is wel fijn! Ook een Indische dus cashew curry en naan brood gekocht, lekker!
Eten gemaakt en gekletst met m’n nieuwe roomie. Ik moest echt ontzettend wennen aan de kou, je kon er niet eens op slippers lopen, ze ventileerden er goed. Ook heb ik het systeem dat ik tussen het wassen door m’n pyjama nog een keer in de douche met shampoo was. Droogde dus ook voor geen meter. De route van mijn busreis aangepast zodat ik in ieder geval op tijd terug in Christchurch zou zijn voor mijn vlucht de 26e. Geen idee waar ik lang of kort moest blijven maar dat zou ik dan wel zien. Gelukkig kon ik de volgende ochtend al opstappen ipv zondag. 7u zou de bus vertrekken en de opstapplek was 45min lopen dus vroeg m’n bed uit!

Ruim op tijd aangekomen bij de bus, de wandeling met al m’n spullen heeft me wel warm gehouden!
In de bus zat ik naast een Iers meisje (25). Ze werkte in Auckland en ging nu nog even op vakantie naar het zuider eiland. Tijdens de eerste stop gezellig koffie gedronken en tijdens de reis genoten van het prachtige uitzicht. Wat is Nieuw-Zeeland mooi zeg, kanonnen.
In een dorp/stadje Greymouth moesten we wachten op onze overstap. Dus onze tijd gedood met in een café thee drinken en de supermarkt leeghalen. Samen brood en beleg gekocht en onder de voet van een berg opgegeten. Toen kwam eindelijk het moment waarop we vroegen hoe we heetten, goed verhaal. Shona heette ze. De bus kwam dus die ingedoken. Het was niet de Stay bus die we hadden geboekt maar een broertje ervan. Prima. Met twee meiden in die bus gekletst, Sara uit Zweden en Candice uit California (zo zei ze het ook, niet de states maar CALIFORNIA). Ook heel leuke meiden dus al met al een gezellige dag. Onze stop voor de avond was in Frans Jozef, bekend van zijn gletsjer. In de bus was al een briefje rondgegaan met wie welke tocht wilde doen. Dus met Shona ingeschreven (Sara en Candice wilden wandelen). Vet veel zin in! Toch nog sneeuw en ijs voor mij dit jaar :). Gezellig gegeten met Shona in de bar, keuken was niet te doen dus lekker luxe doen deze avond. Nacho’s, hmm!

 

De rest en de beste grap volgen nog 😉

 

Gezocht: Haai. Het liefst groot, klein is ook goed

Zo vaak duik je natuurlijk niet in het Great Barrier Reef dus ik had bij een winkel op de hoek een camera gehuurd om mijn onderwater belevenissen op de gevoelige plaat vast te leggen.
Ik kon hem de avond ervoor ophalen want de boot zou al om half 8 vertrekken. Prima, ik dat ding halen. Ging die chick uitleggen hoe die camera werkte, 100 dingen die je niet mocht doen en zo wel, mocht je de hele camera betalen. Kopie van creditcard en paspoort, de manier waarop liet nogal te wensen over. Maar dat ging de pret niet drukken. Spullen klaargelegd, gegeten met Marlijn en de mannen en toen vroeg naar bed. Hopelijk zou het de volgende dag goed weer worden, anders is het zicht niet zo goed. En je komt er toch om wat te zien! 🙂
Ontbijt naar binnen gewerkt en me langs de Jappen in m’n kamer richting de haven gemanoeuvreerd. Ingecheckt en de boot in. Gelukkig hadden we een lekker klein clubje dus het was al snel gezellig. Eerst allemaal formulieren invullen over wat je verwacht van de duik en of je daarna wel of niet alleen op haaienjacht kon gaan. In sneltreinvaart werd de duiktheorie uitgelegd; tekens, hoe je snorkel en duikbril te gebruiken, hoe de luchtdruk in je oren te verlagen en hoe je water uit je duikbril en mondstuk moest krijgen. We zouden aan de arm van een ervaren persoon naar beneden gaan, zij zou ook onze zuurstof etc. checken. Over m’n oren zat ik wel een beetje in, daar had Marlijn ook last van gehad. Maar ik had er ontzettend veel zin in. In groepjes verdeeld, groep 2 met twee Duitse meiden. Het water was heerlijk warm dus niks geen wetsuit, gewoon in bikini en short. Snorkel en flippers aan en klaar om te gaan! Groep #1 was al uit elkaar gevallen dus ik mocht meteen als eerst met een andere jongen. Prima!
We moesten op de rand van de boot zitten, daar werd je harnas met lucht omgehangen, aangesnoerd en springen maar. Vet luxe en makkelijk allemaal, het enige wat wij onderhand moesten doen was ademen en foto’s maken. Het ging eigenlijk best goed, de druk in m’n oren kwijtraken had ik aardig snel door en ik vond ’t echt heel gaaf. Onze gids zette me op een gegeven moment achter een ‘giant clamp’, (zie foto’s). Als je daar je hand in stak klapte hij dicht, aaight. Daarna zagen we een schildpad! Zo gaaf 😀 dus ik daar naartoe, de gids had m’n camera nog. Ook deze kon ik aanraken maar hij hield het al snel voor gezien, wel weer heel gaaf. Toen was het onderhand al tijd om naar boven te gaan (was maar 20 minuten). Lucht in je harnas gepompt en twee tellen later zit je weet met je hoofd boven water. Was echt super. Volgens de gids waren we 8 meter diep geweest. Spullen weggelegd en weer terug het water in gesprongen om te snorkelen. Een andere gozer van de boot nam me mee op tripje, relaxt. Hij had ons Nemo beloofd maar helaas niet gevonden. Wel allemaal andere visjes en veel verschillend koraal. Mijn doel voor de dag was het zien van een haai.
Tijd om naar een ander deel van het Outer Great Barrier Reef te varen. Gezellig gekletst met de jongen met wie ik de duik had gemaakt, hij reisde namelijk ook al even. Echt na een half uur, waar kom je eigenlijk vandaan? Kwam hij ook gewoon uit Nederland, lekker kansloos de hele tijd Engels gepraat, vet grappig.
Bij deze stop konden we een vaartochtje maken in een boot met glazen bodem. Ook leuk om een keer te zien dus die boot in met nog een paar meiden van de boot. Zo ook een giant clamp gezien, veel koraal en ‘koraalles’ gehad van de stuurman. De vissen zwommen weg voor het geluid van de motor dus daar niet veel van gezien. Het meeste kapotte koraal dat er lag (grijs en zag er niet heel goed uit) groeide door zonder te remmen, het groeide boven het water uit. Dus als het eb werd stierf het vanzelf af. Maar dat werd weer opgegeten en gebruikt als ondergrond voor nieuw koraal. Het koraal daar groeit iets van 10 tot 15 cm per jaar, een aardig stukje al vind ik zelf.
Terug van de kleine boot weer het water in gedoken om te snorkelen. Het was er echt heel mooi! Zo veel verschillende vissen die er verderop niet waren (of niet gezien natuurlijk) en weer ander koraal. Dus daar lekker lang rondgezwommen. Ook nemo was hier helaas niet te vinden.
Maar toen ik onder me keek, daar was het wat donkerder zag ik mijn doel van de dag, een haai! Hij had er al een aardig tempo in zitten dus ik flipperen als een idioot. Inhalen lukte niet maar wel goed kunnen zien. White tipped reef shark in de pocket! Terug bij de boot zag ik een smalle, lange, zilverkleurige vis. Deze zag er op een een of andere manier wel eng uit dus daar bij uit de buurt gebleven. Sommigen zeiden dat het een barracuda was maar dat geloof ik niet helemaal. Wat wel weet ik ook niet. Zie foto, wie weet hebben jullie een idee?!
Toen was het helaas al weer tijd om te gaan. Wel echt een topdag. De hele dag had de zon heerlijk geschenen, maar goed dat ik mijn zonnebrand had meegenomen. En ik heb m’n haai gezien!
Nog gekletst met Frans naar m’n hostel vertrokken. Camera afgegeven, ik kon de volgende dag mijn foto’s ophalen. Beetje een tegenvaller, ik was erg benieuwd. En ik zou ’s middags vliegen dus beter zouden ze ze op tijd af hebben.

Voor de laatste keer gegeten met Marlijn. Wel raar opeens, we hadden natuurlijk al afscheid genomen maar nu dan echt. Mijn tassen opnieuw ingepakt, ik mocht natuurlijk geen vloeistoffen meenemen in het vliegtuig en ook een hoop weggegooid, wat een ruimte opeens. Mijn laatste nachtje in Australië, nouja, nog een op het vliegveld dan. Wel echt ontzettend veel zin in Nieuw-Zeeland. Ik had al een tour geboekt. Een hop-on hop-off bus waar voornamelijk jongeren mee reizen en al goede verhalen over gehoord. Dus alleen zou ik ook daar niet worden. Ingesmeerd met plastic-etend muggenspul (m’n iPod hoesje is al naar de kaas), die muggen ga ik zeker niet missen!
Gezellig met Marlijn en Kevin in de regen gepicknickt en toen was het tijd om te gaan.
Voor de laatste keer afscheid genomen en ingestapt. Avontuur #3 in mijn eentje ging van start!

Op naar de kiwi’s!

We hadden van een man bij de receptie gehoord dat je in de Woolworths (supermarkt) verderop stroopwafels kon kopen. Ilse had ook al tegen mij gezegd dat ze daar meestal een meter schap met Nederlandse dingen hadden maar die helaas nog niet gevonden. Maar nu was het dus zo ver! Letterlijk ver was het ook, een half uur met de bus. Ik vond het ’t helemaal waard, buit: Ontbijtkoek, stroopwafels, 2 verschillende soorten drop en speculaas. Eten gekocht samen met Larissa, altijd handig.
’s Avonds Marlijn verteld wat me al vrij lang dwars zat. Aussie is niet echt mijn land. Niet heel veel avontuur en ik mis dat (beetje kort door de bocht maar daar komt ’t op neer). Dus ik heb besloten om vanaf hier door te reizen naar Nieuw-Zeeland. Marlijn had, en heeft als het goed is, het wel naar haar zin en blijft wel. Ticket geboekt naar Cairns want daar zouden we nog een duik gaan maken in het Great Barrier Reef. Vanaf daar terug vliegen naar Melbourne en vanaf daar dan naar kiwiland.
Wel een heel gek idee opeens, zo lang samen gereisd en nu nog maar eventjes samen en dan beide alleen verder.
De volgende dag samen meer boodschappen gedaan. We hadden een soort Xenos gevonden waar je erg goedkoop dingen kon kopen. Vooral snoep en chocola ingeslagen (niet te betalen hier). En nog wat praktische dingen. Dus als we dik terug komen, het ging mis toen we gingen opsplitsen! Haha.
Lekker bij het zwembad in de zon gelegen (zijn we goed in). Samen uit eten geweest, wat een luxe. En toen was het voor mij tijd om de bus in te stappen. Gek gevoel weer maar gelukkig zat er niemand naast me dus ik kon ’t goed ‘verwerken’.

Nog aardig kunnen slapen in de bus gelukkig! Aangekomen in Cairns, half 7 ’s ochtends, goedemorgen! al vrij snel een hostel gevonden en nog even geslapen tot 11. Maar twee andere meiden in de 8-persoons kamer en een eigen badkamer. Ook betaal je hier voor je kamer een stuk minder, nooit verkeerd! Toen de stad in gegaan. Best een grote stad. Ook hier weer een lagoon (1 minuut lopen, fijn!) met uitzicht op zee, echt heel luxe.
Waarschijnlijk omdat het de meest noordelijke stad is anders zou ik het niet weten maar er zijn hier zo ontzettend veel Aziaten! Zelfs winkels vol met aziatische producten of alleen maar tekens in plaats van geschrift. Best wel wennen maar dat vind ik juist weer leuk. Ook heel veel Aboriginals.
Klinkt wel oke maar het schijnt dat dat juist het ‘uitschot’ is. Als ze op een een of andere manier niet bij de rest van hun clan passen worden ze naar de steden verbannen. Daar zijn ze voor het grootste gedeelte van de dag asociaal en of dronken. Niet erg gezellige mensen om bij in de buurt te zijn.
Wel een groot winkelcentrum gevonden waar ik heb gewinkeld voor Nieuw-Zeeland. Omdat we de eerste maanden in tropisch klimaat door zouden brengen had ik niet al te veel warms meegenomen.
Lange broek, vest en drie hemdjes om onder andere kleding te dragen dus dat moet goedkomen!
Langs het ticketcenter om te informeren over de beste tickets naar Melbourne.
Ik zou pas op zaterdag gaan duiken (8 dagen wachten, beetje jammer). 24u na je duik mag je pas vliegen dus het zou sowieso vrij laat worden.

Het is in Cairns echt tropisch, Azië is er niets bij, te veel drinken kan niet. Dus snel omgekleed en naar de lagoon gegaan. Toch nog even m’n kleur bijwerken voordat ik de kou in ga.
Las op Facebook dat Inga, Duits meisje van de boot van Whitsunday’s ook in Cairns was en ik zou de volgende dag met haar afspreken, gezellig!
Mail gestuurd naar Australian Backpackers (daar hebben we ons ticket geboekt) om m’n ticket om te boeken. Eten gekocht en lekker in m’n kamertje Grey’s Anatomy gekeken, heerlijk!
Het meisje in m’n kamer vertelde dat ze kapster was in Cairns maar terug naar huis gaat. Ze verdient niet genoeg en mist haar thuis. Gelukkig heb ik dat niet! Wel gevraagd of ze dan mijn haar zou willen knippen, goede deal voor haar en mij. Dat wilde ze zeker, 10 dollar vroeg ze, prima!

Inga ontmoet bij de lagoon samen met een vriend van haar die ze in Sydney al had ontmoet. Lekker in de zon gelegen en gezwommen. Elke keer als we een woord in het Engels niet wisten zeiden zij het in het Duits of ik in het Nederlands en 9 van de 10 keer begrijp je elkaar dan, vet handig. Verder is mijn Duits drama dus lekker in het Engels. Ik had maar twee nachten geboekt in mijn hostel en zij vonden die van hen erg fijn. Ook kreeg je daar een bonnetje waarmee je voor $5 een maaltijd en een drankje kreeg dus nog een reden om de volgende dag te verhuizen.
Volgens mij was het een oude gevangenis, niet de meest gezellig plek maar helemaal prima. Gezellig dat ik bekende roomies had. Ondertussen mijn ticket om kunnen boeken, 14 maart naar Auckland en 14 april terug naar Nederland, top! Nog een dagje bij de lagoon gelegen, nooit verkeerd!

’s Avonds in het bar/restaurant Paul en Kevin tegengekomen, de mannen van Fraser en daarna. Vet leuk om ze weer te zien! Ze zijn echt een beetje m’n broers geworden. Ze hadden een Zuid-Afrikaans meisje ontmoet, zij was ook mee. Gezellig met hen gekletst over Kaapstad, ZA etc. Leuk!
Bloedheet in die kamer, kon echt niet slapen van de hitte. Overal muggen, zo irritant! Beetje jammer, slecht geslapen.
Met Paul en Kevin gechillt en gewinkeld. Hilarisch, had je bij moeten zijn. En er was dus gewoon airco in onze kamer! Beetje jammer dat ik, met DEET op, nog steeds helemaal lek werd gestoken door de muggen. 30 beten per nacht is niet overdreven.

Marlijn kwam ook naar Cairns, gezellig! Met zijn 4’en ’s avonds gegeten en bij gepraat. Jonas, een jongen van de Bushcamp had Marlijn verteld dat er een markt was verderop, dus daar gekeken. Lekker fruit gekocht en wat souvenirtjes. Echt een aziatische markt, zo leuk! Veel troep maar vooral heel veel fruit en groenten. Daarna nog wat meer gewinkeld, kun je als vrouw niet zo snel genoeg van krijgen natuurlijk 😉 Nog meer souvenirs gekocht en toen was ’t wel mooi geweest.

Toen was het tijd voor mijn duik! Vet stoer.
Daar ga ik de volgende keer verder haha.

Liefs, Iris

De onderwaterwereld, Blond & bruin

En de bus ging! Beter. Nachtbus en zat knettervol dus vechten voor je plaatsje.
Natuurlijk overleefd en Airlie was echt heel mooi. Helderblauwe zee, palmbomen overal en natuurlijk veel zeilboten in de zee. Ook mooi weer dus dat beloofde veel goeds! Ontbijt geregeld, beltegoed gehaald en onze spullen gedropt bij de touroperator. Je mocht niet je hele tas meenemen dus bij de bakker een gerecyclede gekocht. We moesten om half 1 aan de andere kant van de baai zijn dus we hadden nog even de tijd, het was pas 09:00u ’s ochtends. Gelukkig hadden ze ook hier een lagoon dus daar weer fijn gebruik van gemaakt. Het was ons al verteld maar vanaf hier wordt het steeds vochtiger, Azië warm en weer even wennen.
Verzameld op de afgesproken plek, er zaten er al meer te wachten. Ook Gaz, een jongen die we in Agnes Waters al hadden ontmoet was er. Hij dacht dat hij de enige vent was en de vrouwen voor het uitkiezen had, jammer voor hem waren er ook zat mannen.
Groep van 17, prima! Twee man begeleiding; Laura zorgde voor het eten en Lewis voor de grappen, en een schipper. Lekker luxe! En we hoefden ook niet te helpen met zeilen. Dus op het dek chillen, bruin worden en spelletjes spelen. Er waren onder andere twee britse meiden die niet echt vooraan stonden. Daar kwamen af en toe opmerkingen uit, echt hilarisch. Ook echt van elke millimeter foto’s maken en heel luid praten, echt attracties. Wel een beetje zeeziek geworden, het waaide vrij hard wat ook hoge golven gaf. Wel een rustig plekje gevonden om de nacht door te brengen. Omdat je buiten leeft en het hier vrij vroeg donker is (7u half 8) was iedereen al vroeg klaar voor zijn of haar bed.
Warm dat t was beneden in de boot! Holy canoly. En veel muggen ook (de schipper had me verteld dat er geen muggen waren, heeft zijn moeder ‘m niet geleerd dat je niet mag liegen? ) . Dus halverwege de nacht naar het buitendek verhuisd. Lag echt wel lekker! T dek is van staal en had alleen een kussen maar verder heerlijk geslapen.

Om half 7 wakker gemaakt voor ontbijt. En het mooie is, als er eten is mogen de meiden eerst, topregel! Als eerste zouden we naar Whiteheaven beach gaan (google maar). Het zand wat daar ligt is niet echt zand, silliconogiets. Het fijnste wat er ter wereld te vinden is. Met het ‘zand’ kun je zelfs je sieraden polijsten, je haar wassen en je tanden poetsen! Mn kettinkje gepoetst en glimt inderdaad weer mooi! Ook moest je voorzichtig zijn, het zand eet niet-edel metaal dus andere sieraden kon je beter op de boot laten en ook camera’s mocht je niet in het zand laten liggen. Als echte toeristen veel foto’s gemaakt van dit prachtige strand. (Zie foto’s). Terug naar de boot vanaf waar we heel grote schildpadden zagen zwemmen, zo gaaf! Het water is ontzettend helder dus je kon het heel goed zien. En groot dat-ie was, 80 cm lang, echt heel gaaf.
Verder gezeild naar een baaitje waar we gingen snorkelen. Nooit gedaan maar natuurlijk gewoon doen. Stingersuit aan tegen de kwalletjes. Ja heel charmant haha. Kwamen we daar waren er net gigantische vissen aan het vechten. Lewis vond het zelfs een beetje spannend. Maar niet zeuren, springen. Die britse meiden gillen natuurlijk. Maar t was zo vet! Die vissen keken wel een beetje boos dus ik hield me rustig. Gelukkig hebben ze me niet aangevallen tussen alle boterhammen die de schipper naast me in het water gooide. We gooiden trouwens al het eten wat over was overboord, voor de vissen. Terug naar de onderwaterwereld. Heel veel verschillende visjes gezien, zwommen allemaal netjes langs je heen, aanraken lukte echt niet. En die grote vissen hadden echt een heel mooi velletje. Verderop kon je heel goed het koraal zien. De raarste vormen en dingen gezien. Veel wat leek op hersenen, rotsen met monden en gekleurde lippen (ze gingen echt open en dicht, heb daar mn vinger maar niet tussen gestoken) soort takken, ook felblauwe! Veel anemonen en nog veel meer. Dankzij Kate de britse die zo van fotograferen hield heb ik van elke centimeter foto’s!
Verder gezeild waar we Nemo (clownvis) en schildpadden moesten zien.
Die hele bodem afgezocht naar Nemo maar alleen een clownvis met een witte streep gezien dus ik weet niet of dat telt . WEL! De schildpad gezien! Zo vet, stukje met ‘m gezwommen en ‘m ook aangeraakt. Hij zat lekker te eten en vond echt alles prima. Deze was iets kleiner, denk een centimeter of 40 lang.
Nog meer mooie grote en kleine vissen gezien en ook nog een rog, dus zeker geslaagd. Ook nog heerlijk van de zon genoten, er zit al een mooie bruine laag op.
’s Avonds nog wat spelletjes gespeeld en vroeg m’n slaapplek op het dek opgezocht. Wel koud ’s nachts maar geen muggen!
Weer vroeg op want we gingen nog een keer snorkelen. Daarna was het al weer tijd om terug naar Airlie terug te zeilen. Maar ’t was top!

Van anderen hadden we al gehoord dat het Nomads hostel in Airlie leuk was en daar hadden we ook een kortingsvoucher voor dus ingecheckt. En inderdaad, niets te veel gezegd, het was net een resort. Heel open, allemaal nieuwe bungalows met elk 4 stapelbedden, 2 douches en een toilet, wat een luxe!
Weer naar de lagoon gegaan met Larissa, een meisje van de boot die ook bij ons op de kamer lag. Daar kwamen we onze Frasermatties Paul en Kevin weer tegen. ’s Avonds met een deel van de bootgroep en Paul en Kevin in een bar wat gedronken waar je gratis pizza kreeg. Moest je eerst een drankje kopen en je kreeg een halve. Allemaal boeven hier. Daarna naar de Mac gegaan voor ijs. Dat is echt t goedkoopste wat je hier kunt kopen, een softijsje voor 50ct. Ze vliegen dus ook letterlijk over de toonbank. In een andere bar nog wat gedronken en toen naar een echt bed!

Ik ga de volgende keer hier verder 😉

Liefs, Iris