Zo vaak duik je natuurlijk niet in het Great Barrier Reef dus ik had bij een winkel op de hoek een camera gehuurd om mijn onderwater belevenissen op de gevoelige plaat vast te leggen.
Ik kon hem de avond ervoor ophalen want de boot zou al om half 8 vertrekken. Prima, ik dat ding halen. Ging die chick uitleggen hoe die camera werkte, 100 dingen die je niet mocht doen en zo wel, mocht je de hele camera betalen. Kopie van creditcard en paspoort, de manier waarop liet nogal te wensen over. Maar dat ging de pret niet drukken. Spullen klaargelegd, gegeten met Marlijn en de mannen en toen vroeg naar bed. Hopelijk zou het de volgende dag goed weer worden, anders is het zicht niet zo goed. En je komt er toch om wat te zien! 🙂
Ontbijt naar binnen gewerkt en me langs de Jappen in m’n kamer richting de haven gemanoeuvreerd. Ingecheckt en de boot in. Gelukkig hadden we een lekker klein clubje dus het was al snel gezellig. Eerst allemaal formulieren invullen over wat je verwacht van de duik en of je daarna wel of niet alleen op haaienjacht kon gaan. In sneltreinvaart werd de duiktheorie uitgelegd; tekens, hoe je snorkel en duikbril te gebruiken, hoe de luchtdruk in je oren te verlagen en hoe je water uit je duikbril en mondstuk moest krijgen. We zouden aan de arm van een ervaren persoon naar beneden gaan, zij zou ook onze zuurstof etc. checken. Over m’n oren zat ik wel een beetje in, daar had Marlijn ook last van gehad. Maar ik had er ontzettend veel zin in. In groepjes verdeeld, groep 2 met twee Duitse meiden. Het water was heerlijk warm dus niks geen wetsuit, gewoon in bikini en short. Snorkel en flippers aan en klaar om te gaan! Groep #1 was al uit elkaar gevallen dus ik mocht meteen als eerst met een andere jongen. Prima!
We moesten op de rand van de boot zitten, daar werd je harnas met lucht omgehangen, aangesnoerd en springen maar. Vet luxe en makkelijk allemaal, het enige wat wij onderhand moesten doen was ademen en foto’s maken. Het ging eigenlijk best goed, de druk in m’n oren kwijtraken had ik aardig snel door en ik vond ’t echt heel gaaf. Onze gids zette me op een gegeven moment achter een ‘giant clamp’, (zie foto’s). Als je daar je hand in stak klapte hij dicht, aaight. Daarna zagen we een schildpad! Zo gaaf 😀 dus ik daar naartoe, de gids had m’n camera nog. Ook deze kon ik aanraken maar hij hield het al snel voor gezien, wel weer heel gaaf. Toen was het onderhand al tijd om naar boven te gaan (was maar 20 minuten). Lucht in je harnas gepompt en twee tellen later zit je weet met je hoofd boven water. Was echt super. Volgens de gids waren we 8 meter diep geweest. Spullen weggelegd en weer terug het water in gesprongen om te snorkelen. Een andere gozer van de boot nam me mee op tripje, relaxt. Hij had ons Nemo beloofd maar helaas niet gevonden. Wel allemaal andere visjes en veel verschillend koraal. Mijn doel voor de dag was het zien van een haai.
Tijd om naar een ander deel van het Outer Great Barrier Reef te varen. Gezellig gekletst met de jongen met wie ik de duik had gemaakt, hij reisde namelijk ook al even. Echt na een half uur, waar kom je eigenlijk vandaan? Kwam hij ook gewoon uit Nederland, lekker kansloos de hele tijd Engels gepraat, vet grappig.
Bij deze stop konden we een vaartochtje maken in een boot met glazen bodem. Ook leuk om een keer te zien dus die boot in met nog een paar meiden van de boot. Zo ook een giant clamp gezien, veel koraal en ‘koraalles’ gehad van de stuurman. De vissen zwommen weg voor het geluid van de motor dus daar niet veel van gezien. Het meeste kapotte koraal dat er lag (grijs en zag er niet heel goed uit) groeide door zonder te remmen, het groeide boven het water uit. Dus als het eb werd stierf het vanzelf af. Maar dat werd weer opgegeten en gebruikt als ondergrond voor nieuw koraal. Het koraal daar groeit iets van 10 tot 15 cm per jaar, een aardig stukje al vind ik zelf.
Terug van de kleine boot weer het water in gedoken om te snorkelen. Het was er echt heel mooi! Zo veel verschillende vissen die er verderop niet waren (of niet gezien natuurlijk) en weer ander koraal. Dus daar lekker lang rondgezwommen. Ook nemo was hier helaas niet te vinden.
Maar toen ik onder me keek, daar was het wat donkerder zag ik mijn doel van de dag, een haai! Hij had er al een aardig tempo in zitten dus ik flipperen als een idioot. Inhalen lukte niet maar wel goed kunnen zien. White tipped reef shark in de pocket! Terug bij de boot zag ik een smalle, lange, zilverkleurige vis. Deze zag er op een een of andere manier wel eng uit dus daar bij uit de buurt gebleven. Sommigen zeiden dat het een barracuda was maar dat geloof ik niet helemaal. Wat wel weet ik ook niet. Zie foto, wie weet hebben jullie een idee?!
Toen was het helaas al weer tijd om te gaan. Wel echt een topdag. De hele dag had de zon heerlijk geschenen, maar goed dat ik mijn zonnebrand had meegenomen. En ik heb m’n haai gezien!
Nog gekletst met Frans naar m’n hostel vertrokken. Camera afgegeven, ik kon de volgende dag mijn foto’s ophalen. Beetje een tegenvaller, ik was erg benieuwd. En ik zou ’s middags vliegen dus beter zouden ze ze op tijd af hebben.

Voor de laatste keer gegeten met Marlijn. Wel raar opeens, we hadden natuurlijk al afscheid genomen maar nu dan echt. Mijn tassen opnieuw ingepakt, ik mocht natuurlijk geen vloeistoffen meenemen in het vliegtuig en ook een hoop weggegooid, wat een ruimte opeens. Mijn laatste nachtje in Australië, nouja, nog een op het vliegveld dan. Wel echt ontzettend veel zin in Nieuw-Zeeland. Ik had al een tour geboekt. Een hop-on hop-off bus waar voornamelijk jongeren mee reizen en al goede verhalen over gehoord. Dus alleen zou ik ook daar niet worden. Ingesmeerd met plastic-etend muggenspul (m’n iPod hoesje is al naar de kaas), die muggen ga ik zeker niet missen!
Gezellig met Marlijn en Kevin in de regen gepicknickt en toen was het tijd om te gaan.
Voor de laatste keer afscheid genomen en ingestapt. Avontuur #3 in mijn eentje ging van start!